Hayatın kıyısından bakmalı insan bazen

Hayatın kıyısından bakmalı insan bazen
Çekilmeli kenara,seyretmeli olanı biteni arasıra
uzaktan ,içine girmeden...
dalmalı seyire,yorumlar yapmadan..
iç hesaplaşmaları izlemeli,hiç yorum katmadan..
maneviyatın önemini anlamalı
maddiyattan almadan...
kim ne giymiş,
ne almışa,
kim kime ne demişe takılmadan
gözlemlemeli...
özüne dönmeli sonrada..

Hayatın kıyısından bakmalı insan
bakarken kendi içinede dönmeli..
bulmalı hatalarını,
almalı dersini,
yola devam etmeli,
aynı hataları yapmadan...

Paylaşmalı kazandığı güzellikleri
çoğaltmalı sevinci...
hüzünü azaltmalı birlikte...
dağıtmalı bulutları...
ve olduğu gibi kabul etmeli her şeyi..

Kıyısından bakmalı hayatın arada sıra da
ama kıyıda da çok kalmamalı..
hep hayatın tam ortasında yaşamalı
dişe diş,
çetince
ama yufka bir yürekle...
ağlamalı da,
sevmelide,gülmeli de aynı zamanda..
acıyı da sevinci de bir arada yaşamalı ,
sevgiyle, içtenlikle...
yoksa sığ kalır insan sonra...