“Vakit yaklaşınca güzelce abdestimi alır, namaz kılacağım yere gider, orada oturur, aklımı başıma alır,sonra namaz için ayağa kalkarım.Kabeyi iki kaşım arasına, Sıratı ayaklarımın altına, cenneti sağıma, cehennemi soluma alır, Azraili tepemde kabul eder ve bu namazı (ömrümün sonu olduğu için) son namazım diye kabul eder, korku ve huzur ile Rabbül Aleminde durur,tahkik ile tekbir alır, ağır ağır ve manasını düşünerek Kur’an okurum tevazu ile eder ve huşu ile secdeye kapanırım.Namazımı ihlas ile kılarım.Ondan sonra da yine kabul olup olmadığı korkusunu saklarım.” Hatem-i Es’am

Hiç yorum yok:
Yorum Gönder